GAZZE’YE AĞIT

Gazze’ye Ağıt!

Evladır, yarılsa şu yer, girsek içine

Kapansa üstümüze utanç niyetine

Bu ne zillettir ki; düştük ta en dibine

Ümmetin böylesine en aciz devrinde

Milyarmış sayımız elli küsür ülkede

Toplanıp olamadık bir Ebu Ubeyde

Çağırdı bizi bebeler, duymadık bile 

Kör sağır kesildik Filistin’de Gazze’de

Şatafat içinde saraylarda sultanlar

Emirler, başkanlar anlı şanlı krallar

Binlerce askeri, orduları olanlar

Yiğitçe toplanıp er gibi kınadılar

Bir avuç katile boyun eğdi milyonlar

Ortada bir çıban çevresi Müslümanlar

Tükürseler tükürükte bile boğarlar

Ne yazık ki, tükürmeye dahi korkarlar

Yazık bize, ruhumuza, ervahımıza

Aldığımız nefese, içtiğimiz suya

Dizlerimizin çözülen korkak bağına

Çakılıp kaldığımız bu ahir zamana

Gazze değil belki Mekke hatta Medine

Ya Şam ya İstanbul, Bağdat ya da Kahire

Şu mübarek topraklar Müslüman coğrafya

Gazze’miz düşerse düşer bütün harita

Hani nerede az iken çoğu yenenler

Ali’nin yolundan Ömer gibi gidenler

Bir beden gibi ortakça acı çekenler

Hani nerede Allah’tan korkan liderler

Enkaz diplerinde can verirken bebeler

Sokaklarda çürürken küçücük cesetler

Bombardıman anında ölürken sabiler

Sadece kınadık biz Müslüman devletler

Mahşerde hesap vakti gelip de çatınca

Bebeler dile gelip sorular sorunca

Yapışıp yakana başlayınca hesaba

Cevabın hazır mı nefsim çetin divanda

Siyonisti durduramayan şu Ümmet’e

Yardıma koşmayan her Müslüman Devlete

Oturup bekleyen her Müslüman kişiye

Yazıklar olsun Gazzeli’nin yüreğiyle

 Zülküf Er