Bir Selahaddin Daha / İbrahim Kızar
Bir cumhurbaşkanı bu kadar sahipsiz olur mu, bu kadar yalnız bırakılır mı... İnsanın beyni zonkluyor... Günler değil, aylar değil, yıllar boyu süren bir esaret...
Dirgam ile Şaver’lerin hüküm sürdüğü Mısır’da, halkın oyu ile meşru yollarda seçilmiş olan Cumhurbaşkanı Muhammed Mursi, cam bir kafes içinde, Dirgam ve Şaver’lerin mahkeme salonunda ruhunu rahmana teslim etti.
Yaşadığım duygu yoğunluğu anlatılmaz.
İnanıyorum ki, milyonlarca mü'min de benim gibi aynı duyguları yaşıyor.
Seçilmiş olan bir cumhurbaşkanı cam bir kafes içinde...
Haçlı işbirlikçisi olan Şaver ve Dirgam hakim koltuğunda...
Yöneltilen suçlama ise casusluk… Subhan Allah..!
Zamanında kıyafetleri ve her hali ile bir İngiliz uşağını andıran birisi de, Şeyh Saidi İngiliz ajanlığı ile suçlamıştı.
Demek ki, değişen bir şey yok, akan zamana rağmen... Uşak olanlar herkesi kendileri gibi uşak bilirler.
Muhammed Mursi vefat etti, cam kafes için de… Şaver ve Dirgam’ın mahkeme salonunda...
Sağlığında, hapiste iken, sana sahip çıkmayanlar ardından medhiyeler düzecekler... Kendi ayıplarını örtme adına, ki ne kadar medhiye düzseler az, kelimeler seni övme de yetersiz...
Bir cumhurbaşkanı, cam kafes içinde… Şaver ve Dirgam hakim koltuğunda… Yüreğimde hep yara kalacak...
Bir cumhurbaşkanı bu kadar sahipsiz olur mu, bu kadar yalnız bırakılır mı... İnsanın beyni zonkluyor...
Günler değil, aylar değil, yıllar boyu süren bir esaret...
İslam ülkeleri ve sözde liderlerden en ufak bir tepki yok, üzerlerine ölü toprağı serilmiş desen ölü değiller...
Ancak cenaze namazı kılar ve başsağlığı mesajı yayınlarlar, hepsi bu...
Af ola ama garbın bir öküzü bile tutsak olsa idi; heyetler, açıklamalar, mesajlar, baskılar, öküz serbest kalana kadar devam ederdi....
Ama Muhammed Mursi senelerdir tutsak, Şaver ve Dirgam’ın mahkemesinde, cam kafes içinde ruhunu Rahmana teslim ediyor....
Ben ise garip duygular içinde ve tüm içtenliğimle; “Ya rabbi! Bir daha, bir daha, bir Selahaddin daha... Biliyorum ki, bana zor görünen, sana çok kolay… Bir Selahaddin daha...” diyorum...
İbrahim Kızar / Habernas
