Bombalar altında bir hayat: Filistinli bir annenin direniş hikayesi

Gazze Şeridi’nin kuzeyindeki Cebaliye mülteci kampında, kararlılığın ve direnişin sembolü olan Safaa el-Ghandour, işgal ve günlük bombardımanlar onu acı, açlık ve korku dolu bir hayata sürüklemeden önce yaşam mücadelesi veriyordu.

Hamileliğinin yedinci ayında olan ve iki çocuğu Zuhair (11) ile Wafa (10) ile birlikte yaşayan 31 yaşındaki Filistinli bir anne olan Safaa, savaşın ve kuşatmanın yükü altında eziliyor. Savaşın tahrip ettiği günlük hayatın zorlukları arasında binlerce Filistinli ailenin yaşadığı trajediyi temsil ediyor.

Savaşın Başlangıcı

7 Ekim’de duyulan patlama sesleri, Safaa için yeni ve zorlu bir dönemin başlangıcı oldu. O günü şu sözlerle anlatıyor:

“Çocuğumu okula hazırlarken patlama sesleri duydum. Korktum ve onları göndermedim. Daha sonra haberlerden savaşın başladığını ve bizi çok zor günlerin beklediğini anladım.”

İsrail işgal ordusu birkaç gün sonra kuzey Gazze Şeridi sakinlerine güneye kaçmaları yönünde emir verdi. Safaa ise ailesiyle birlikte kalmaya karar verdi: “Gidecek hiçbir yerimiz yoktu. Her yer tehlikeli görünüyordu. Durumun kontrol altına alınacağını umarak evde kaldık.”

Bombardıman ve Kıtlık

Ancak umutları kısa sürede dehşete dönüştü. Safaa, bombardımanın gece gündüz sürdüğünü, bir roketin komşularının evini yok ettiğini ve çocuklarının korkudan çığlıklar attığını anlatıyor: “Onları sakinleştirmeye çalıştım ama ben de onlar kadar korkuyordum.”

Savaşın ortasında, işgal ordusu bölgeyi sıkı bir kuşatma altına aldı. Safaa ve ailesi, yiyecek ve temiz su sıkıntısıyla karşılaştı. Un bulamayınca hayvan yemi olarak kullanılan tahılı öğüterek ekmek yaptılar. Çocukları ise bu koşullar nedeniyle bağırsak enfeksiyonları ve karın ağrısı çekti. Elektrik olmadığından telefon ve lambaları şarj etmek için komşularına para ödemek zorunda kaldılar.

Kayıplar ve Arayış

Safaa’nın kardeşi Maysara el-Ajouri, Aralık 2023’te ortadan kayboldu. İşgalci İsrail ordusunun kuşatma altına aldığı Cebaliye’de kaybolan kardeşini günlerce aradıklarını anlatan Safaa, “Hastanelerde aradık, Kızıl Haç’a rapor verdik ama hiçbir iz bulamadık. Gözaltına mı alındı yoksa öldürüldü mü bilmiyoruz,” dedi.

Zorunlu Göçler

Safaa ve ailesi savaş sırasında birçok kez yer değiştirdi. Kalabalık sığınaklarda kaldılar, hatta bir keresinde tuvalet girişinde uyumak zorunda kaldılar. Güvenli bir yer arayışı onları sürekli bir göç yolculuğuna sürükledi.

Küçük Umutlar

Bugün Safaa, ailesine yiyecek ve su sağlamaya çalışırken hamileliğin getirdiği beslenme ihtiyaçlarını karşılayamıyor. Çocukları ise tam bir okul yılını kaybetti. “Onlar için normal bir atmosfer yaratmaya çalışıyorum ama korku her yönden bizi sarıyor.”

Tüm bu zorluklara rağmen Safaa, evini terk etmeyi reddediyor: “Hiçbir yer güvenli değil. Her yer bombardıman hedefi. Sürekli korku içinde yaşıyoruz ama bu feci savaşın bitmesini bekliyoruz.”

Son Bir Arzu

Safaa, kayıp kardeşi Maysara’dan haber almayı umut ediyor ve şu çağrıyı yapıyor: “Sadece kardeşimin hala hayatta olduğunu bilmek istiyorum. Güven içinde yaşayabilmek, suya ve gıdaya korkmadan erişebilmek ve bu bitmeyen savaşın sona ermesini istiyorum.”

Kaynak:Palinfo